نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید

نشانـه هـای نُـه گانـه 

آیه 101 سـوره اســـراء : 

بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم 

وَ لَـقَـــد آتَینا مُوسی تِســــــــعَ آیاتٍ...

موسی را به پیغمبری اسرائیلیان

با نشانه های نُـــــه گانه ی روشن

چون عصا و یــد بیضاء فـرسـتادیم

و مصطفی(ص) را

به پیغمبری همه ی جن و انس

با معجزه ی قـــرآن

کلام رحمن

نامه ی خـداونــد جهان فرستادیم،

اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَـتَــهُ یُصَـلّـُـونَ عَـلَـی النَّبِیُّ

یا اَیُّهَـــا الَّـذِینَ آمَنُــوا صَـلّـُـوا عَـلَـیــهِ وَ سَلِّـمـُوا تَسـلِـیـمـاً

و این قـرآن تا به قـیـامت بماند،

از آن روی که پیغمبری او پیـوسـتــه تا به رسـتخـیـز بماند.

موسی را معجزه ای دادم که دست دشمنان به وی رسید،

و مصطفی(ص) را معجزه ای دادم

که دست دشمن هـرگــز به وی نرسـد،

چندین سال گـذشت تا هـزاران دشمن

از زندیقان و بی دینان کوشیدند

تا در قــــرآن طعنی زنند

و نقصی آرنـــــــد،

نتوانستنــــد،

و همــــــــــــــــــه رفتند

و قــــــــرآن بی عـیـب و نقصان بماند،

کـــه :

بِالحَـقِّ اَنــزَلنــــاهُ وَ بِالحـقِّ نـــَزَلَ

دل به امید صـدائی که مگر بر تو رسد  

 ناله ها کرد در این کوه که فـرهاد نکرد